Τα μοναδικά Τάκος

Μετά από ένα χρόνο δοκίμασα και πάλι το μοναδικό Τάκο που αφήνει μοναδική γεύση στο στόμα του καθενός.Πολλοί θα πουν ότι μοιάζει με την δική μας πίττα αλλά το μυστικό της μοναδικής γεύσης είναι το λάδι από το ζώο που σφάζετε.Είναι πργματικά εκπληκτικό.
Όσοι από εσάς σκοπεύετε να έρθετε Μεξικό,θα δοκιμάσετε πρώτα το τάκο Φλάουτα το μεγάλο σε μέγεθος.Με αυτό όμως που θα μαγευτείτε είναι το μικρό Τακίτο το οποίο λιώνει στο στόμα.
Το πιο φημισμένο είναι το Τάκο Μπίστεκ αλλά εδώ στα βόρεια το Τάκο Τρίπα.Προσωπικά το Τάκο Τρόμπο είναι εκπληκτικό,όμως το βραβείο πηγαίνει στο Μίξτο (Μπίστεκ με Τρόμπο).

Επίσης μόνο στον βορρά θα βρείτε το είδος Τσιτσαρόν το οποίο είναι από το δέρμα χοίρου.Όσο αηδιαστικό ακούγετε,τόσο νόστιμο είναι.Προσοχή,οτιδήποτε φάτε μην τους πείτε Πικάντε γιατί δεν θα την βγάλετε καθαρή.Το Τσίλι είναι πολύ δυνατό΄.Λένε πως για να συνηθίσει κάποιος να τρώει το τσίλι όπως οι Μεξικάνοι χρειάζετε περίπου 6 μήνες να τρώει καθημερινά τσίλι.

Υπάρχουν διάφορες σάλσες.Η πιο συνηθισμένη είναι η Σάλσα Μπέρδε (Πράσινη σάλσα) η οποία είναι αρκετά καυτή αλλά σε επιτρεπόμενα όρια.Πιο τουριστική είναι η Σάλσα Ρόχα (Κόκκινη σάλσα) που δύσκολα θα βρείτε όμως,τουλάχιστον στα βόρεια.

Εκτός όμως από τα Τάκο η Μεξικάνικη κουζίνα προσφέρει πάρα πολλά.Αντιγραφή της Μαγειρίτσας είναι το Μενούδο το οποίο δεν χρειάζετε να έρθε το Πάσχα να το φάνε. Τρώγετε πολύ καυτό (όχι από το τσίλι) και είναι εξαιρετική επιλογή.Επίσης να δοκιμάσετε ΜΕξικάνικο χάμπουργκερ.Θα δείτε κάτι αλάνες με τραπέζια που μόνο μαγαζιά δεν μοιάζουν αλλά το χάμπουρκερ είναι πραγματικά μοναδικό.

Όσον αφορά τις τιμές είναι πολύ φτηνά.Με έξι μικρά Τάκο που θεωρείτε κανονική μερίδα πλήρωσα 20 Πέσο (1 ευρώ).Οι τιμές όμως διαφέρουν.Σε εστιατόριο το ένα τάκο κοστίζει 7 Πέσο (0,30 λεπτά),αν και τα Τάκο σε κινητές κουζίνες στον δρόμο είναι όχι μόνο φτηνότερα αλλά και νοστιμότερα.

Οι άνθρωποι ήταν και πάλι πολύ εξυπηρετικοί.Ένα από τα εντυπωσιακά είναι και η αγορά της πόλης.Τεράστια και μπορείς να βρεις τα πάντα σε εκπληκτικές τιμές.

Περισσότερα για την βόλτα στην αγορά,αύριο...

Η πόλη

Όπως είδατε από την φωτογραφία,ο καιρός ήταν ιδιαίτερα κακός και το ίδιο σκηνικό συνεχίστηκε για δεύτερη μέρα.
Βρήκα σπίτι πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα.Μια ανακαινεισμένη πολυκατοικεία στο κέντρο της πόλης αποτελούμενη από δύο ορόφους και 7 δωμάτια σε κάθε όροφο.Εδώ μένουν περισσότερο φοιτητές του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Ταμαουλίπας.
Το ενοίκειο ΄΄οχι ιδιαίτερα χαμηλό σε σχέση με την Ελλάδα,αφού είναι γκαρσονιέρα με ένα δωμάτιο αποτελούμενο από δύο μονά κρεβάτια,ένα τραπέζι,μια τηλεόραση,μια ντουλάπα μικρή και φυσικά μπάνιο,μου κοστίζει 2000 Πέσο τον μήνα (105 Ευρώ) αλλά αν τυχόν επιχειρήσετε κάτι τέτοιο στο Μεξικό να ξέρετε ότι το διπλό ενοίκειο ενοείτε και ΔΕΝ χρειάζετε να σας το πουν.
Η μόνη διαφορά είναι ότί στην πρώτη δόση δεν έδωσα 4000 Πέσο αλλά 3500,αφού το έξτρα ενοίκειο δεν πρέπει να φτάνει ή να ξεπερνάει την κανονισμένη δόση ενοικείου (απ' ότι κατάλαβα είναι κάποιος νόμος).

Οι άνθρωποι φαίνοντε καλοί.Οι ιδιοκτήτες έχουν κάτι σαν ενεχυροδανιστήριο (Είδα πάρα πολλά στην πόλη)και βλέπω πολύ κόσμο να μπαινοβγαίνει.Σίγουρα είναι στους πολύ άνετους οικονομικά κατοίκους της πόλης.

Πήγα βόλτα στισ δύο κεντρικές πλατείες να παρατηρήσω αν τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με πέρσι.Παράτήρησα πολύ περισσότερο κόσμο στους δρόμους και ελάχιστη και διακριτική αστυνομία.΄

Όσον αφορά την πόλη,πολλοί δεν καταλαβαίνουν γιατί ειναι η πρωτεύουσα του νομού. Υπάρχει το Ταμπίκο που δέχετε εκατομύρια τουριστών κάθε χρόνο και υπάρχουν πάρα πολλές διεθνές εταιρίες, υπάρχει η Ρεϋνόσα στα σύνορα με το Τέξας που όλα οδηγούν εκεί και είναι η σημαντικοτερη πόλη αλλά και το Ματαμόρος που εκεί είναι η πρεσβεία των ΗΠΑ.

Μέχρι πριν από 20-25 χρόνια πρωτεύουσα ήταν το Ταμπίκο...

Ψάχνω να βρω Έλληνες εδώ που είμαι αλλά δεν έχω ακούσει ή δει κάτι.Στο Ταμπίκο γνωρίζω ότι μένει ένας Έλληνας ιδιοκτήτης καταστημάτων με ρούχα αλλά δε το έχω ψάξει παραπάνω κάτι που σίγουρα θα κάνω τις επόμενες μέρες.

Οι άνθρωποι είναι πολλύ φιλικοί αν και είναι λίγο του φόβου,αφού η τοπική ενδυμασία του "Μάτσο" άντρα της περιοχής επιβάλλει να φοράνε καουμπόικες μπότες με τζιν κολιτό και πουκάμισο όπως ακριβώς βλέπουμς στις ταινίες.Με τα άγροτικά αυτοκίνητα Αμερικάνικου επιπέδου (απλά τεράστια) νομίζεις πως είσαι στα παρασκήνια κάποιου γουέστερν (Αν εξαιρ`εσουμε τα αγροτικ`α φυσικ`α).

Στην συνέχεια έμαθα ότι το καουμπόικο καπέλο είναι παραδοσιακό Μεξικάνικο και όχι Αμερικάνικο κάτι που έχει βάσεις αν αναλογιστεί κανείς ότι όλες οι πολιτείες της Αμερικής που συνορεύουν (Τέξας,Νεβάδα,Νέο Μεξικό,Καλιφόρνια,Αριζόνα) ήταν στην Μεξικάνικη Επικράτεια μέχρι πριν από 100 χρόνια περίπου.

Την επόμενη μέρα οι εμπειρίες των μοναδικών Τάκο...

Η πρώτη μέρα

Μετά από πολλές βδομάδες σκέψης αποφάσισα να εγκαταλείψω την χώρα μου για κάποιο χρονικό διάστημα και να μείνω σε μια χώρα θεωρητικά φτωχότερη από την δική μας.
Έτσι λοιπόν πήρα μαζί μου λιγοστά πράγματα και με την Aeromexicana πήγα στην Πόλη του Μεξικού (Distrito Federal στα ισπανικά) μέσω του κοσμοπολίτικου Λονδίνο.
Μέσα από αυτές τις γραμμές θέλω να γράφω καθημερινά τις εντυπώσεις μου από την πανέμορφη χώρα της Βορείου Αμερικής.
Έφτασα στην Πόλη του Μεξικού στις 8 το βραδυ.Αφού πήρα την άδεια εισόδου (η διαδικασία ήταν σχετικά γρήγορη αν και στάθηκα τυχερός γιατί από πίσω έρχονταν όχλος κόσμου)πήγα να πάρω τις βαλίτσες.
Μετα από περίπου μία ώρα βγήκα από το αεροδρόμιο και πήρα ταξί για να πάω στον τεράστιο σταθμό λεωφορείων (κάτι σαν ΚΤΕΛ) Mexico Norte.Το Ταξί έφτασε σε περίπου 25 λεπτά και η χρέωση (προπληρώνεις σε ειδικό κιόσκι στο αεροδρόμιο) ήταν 240 Πέσο (12,5Ευρώ).
Εκεί πλήρωσα εισητήριο για την Σιουδάδ Βικτόρια που είναι πρωτεύουσα της πολιτείας Ταμαουλίπας στα βόρεια της χώρας.Το εισητήριο κόστισε 550 Πέσο (29 Ευρώ) για μια διαδρομή 11 ωρών!
Από αυτόν τον τεράστιο σταθμό το πούλμαν ήταν στο πάρκινγκ 102.Όσα πούλμαν είχα δει σε όλη μου την ζωή,τα είδα μαζεμένα σε έναν σταθμό με τρεις κεντρικές εισόδους προς τα πάρκινγκ.
Για τις τουαλέτες θα πρέπει να πληρώσετε 4 Πέσο (0,20 λεπτά) οι οποίες είναι καθαρότατες,αφού μόνιμα εκεί είναι ένας γεράκος.

Το πούλμαν έφυγε με δεκάλεπτη καθυστέρηση και εντυπωσιάστηκα αφού είναι πιο άνετα από αεροπλάνο!Στην πορεία χρειαστήκαμε 2 ώρες να φύγουμε από την πόλη του Μεξικού λόγω του μποντιλιαρίσματος στις δέκα την νύχτα!

Στην συνέχεια κάπου ανάμεσα στην Πόλη του Μεξικού και το Κερέταρο (100% παράδεισος) έγινε ένα ατύχημα με άλλο πούλμαν (χωρίς κάτι τραγικό) και το δικό μου πούλμαν καθυστέρησε δύο ώρες σε εκείνο το σημείο.

Μετά από μεγάλη κούραση και με το πρώτο φως της μέρας είδα πως βρισκόμασταν πάνω από τα σύννεφα στην περίφημη οροσειρά Σιέρρα Μάδρε σε ύψος περίπου 1500 μέτρα.

Έμαθα από τον οδηγό πως ο καιρός τισ τελευταίες μέρες είναι παράξενα κακός.Αφού ΄το πούλμαν ανέβηκε ακόμα ψηλότερα στη συνέχεια άρχισε την κάθοδο.Περάσαμε μέσα από τα σύννεφα και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η εκπληκτική πανίδα της οροσειράς. Μετά περάσαμε από ένα επίπεδο μέρος και μου είπε ο οδηγός πως είναι απροσπέλαστο για τους ανθρώπους αφού είτε θα βγει και θα σε δαγκώσει τεράστια ταραντούλα,είτε σκορπιός,είτε κροταλίας.Επίσης η περιοχή έχει πολλά κογιότε αλλά και πολλούς γύπες που ψάχνουν πτώματα να τραφούν.

Αφού τρόμαξα με αυτά που άκουσα ρώτησα για την πόλη που θα μείνω.Μου είπανε πως σπάνια υπάρχουν ταραντούλες και αν εμφανιστούν,θα γίνει το καλοκαίρι με τιν πολλή ζέστη.Φίδια υπάρχουν πολλά και επικίνδυνα στα περίχωρα της πόλης.

Αφού μπήκαμε στην πόλη με το πούλμαν δεν είδα κανέναν ψηλό κτήριο που θα θύμιζαν πρωτεύουσα πολιτείας ή έστω μια πόλη 300.000 ανθρώπων.

Ο Καιρός ήταν συννεφιασμένος και η θερμοκρασία στους 15 βαθμούς.Πήρα το ταξί με κατεύθυνση το κεντρο...