Η πρώτη μέρα

Μετά από πολλές βδομάδες σκέψης αποφάσισα να εγκαταλείψω την χώρα μου για κάποιο χρονικό διάστημα και να μείνω σε μια χώρα θεωρητικά φτωχότερη από την δική μας.
Έτσι λοιπόν πήρα μαζί μου λιγοστά πράγματα και με την Aeromexicana πήγα στην Πόλη του Μεξικού (Distrito Federal στα ισπανικά) μέσω του κοσμοπολίτικου Λονδίνο.
Μέσα από αυτές τις γραμμές θέλω να γράφω καθημερινά τις εντυπώσεις μου από την πανέμορφη χώρα της Βορείου Αμερικής.
Έφτασα στην Πόλη του Μεξικού στις 8 το βραδυ.Αφού πήρα την άδεια εισόδου (η διαδικασία ήταν σχετικά γρήγορη αν και στάθηκα τυχερός γιατί από πίσω έρχονταν όχλος κόσμου)πήγα να πάρω τις βαλίτσες.
Μετα από περίπου μία ώρα βγήκα από το αεροδρόμιο και πήρα ταξί για να πάω στον τεράστιο σταθμό λεωφορείων (κάτι σαν ΚΤΕΛ) Mexico Norte.Το Ταξί έφτασε σε περίπου 25 λεπτά και η χρέωση (προπληρώνεις σε ειδικό κιόσκι στο αεροδρόμιο) ήταν 240 Πέσο (12,5Ευρώ).
Εκεί πλήρωσα εισητήριο για την Σιουδάδ Βικτόρια που είναι πρωτεύουσα της πολιτείας Ταμαουλίπας στα βόρεια της χώρας.Το εισητήριο κόστισε 550 Πέσο (29 Ευρώ) για μια διαδρομή 11 ωρών!
Από αυτόν τον τεράστιο σταθμό το πούλμαν ήταν στο πάρκινγκ 102.Όσα πούλμαν είχα δει σε όλη μου την ζωή,τα είδα μαζεμένα σε έναν σταθμό με τρεις κεντρικές εισόδους προς τα πάρκινγκ.
Για τις τουαλέτες θα πρέπει να πληρώσετε 4 Πέσο (0,20 λεπτά) οι οποίες είναι καθαρότατες,αφού μόνιμα εκεί είναι ένας γεράκος.

Το πούλμαν έφυγε με δεκάλεπτη καθυστέρηση και εντυπωσιάστηκα αφού είναι πιο άνετα από αεροπλάνο!Στην πορεία χρειαστήκαμε 2 ώρες να φύγουμε από την πόλη του Μεξικού λόγω του μποντιλιαρίσματος στις δέκα την νύχτα!

Στην συνέχεια κάπου ανάμεσα στην Πόλη του Μεξικού και το Κερέταρο (100% παράδεισος) έγινε ένα ατύχημα με άλλο πούλμαν (χωρίς κάτι τραγικό) και το δικό μου πούλμαν καθυστέρησε δύο ώρες σε εκείνο το σημείο.

Μετά από μεγάλη κούραση και με το πρώτο φως της μέρας είδα πως βρισκόμασταν πάνω από τα σύννεφα στην περίφημη οροσειρά Σιέρρα Μάδρε σε ύψος περίπου 1500 μέτρα.

Έμαθα από τον οδηγό πως ο καιρός τισ τελευταίες μέρες είναι παράξενα κακός.Αφού ΄το πούλμαν ανέβηκε ακόμα ψηλότερα στη συνέχεια άρχισε την κάθοδο.Περάσαμε μέσα από τα σύννεφα και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η εκπληκτική πανίδα της οροσειράς. Μετά περάσαμε από ένα επίπεδο μέρος και μου είπε ο οδηγός πως είναι απροσπέλαστο για τους ανθρώπους αφού είτε θα βγει και θα σε δαγκώσει τεράστια ταραντούλα,είτε σκορπιός,είτε κροταλίας.Επίσης η περιοχή έχει πολλά κογιότε αλλά και πολλούς γύπες που ψάχνουν πτώματα να τραφούν.

Αφού τρόμαξα με αυτά που άκουσα ρώτησα για την πόλη που θα μείνω.Μου είπανε πως σπάνια υπάρχουν ταραντούλες και αν εμφανιστούν,θα γίνει το καλοκαίρι με τιν πολλή ζέστη.Φίδια υπάρχουν πολλά και επικίνδυνα στα περίχωρα της πόλης.

Αφού μπήκαμε στην πόλη με το πούλμαν δεν είδα κανέναν ψηλό κτήριο που θα θύμιζαν πρωτεύουσα πολιτείας ή έστω μια πόλη 300.000 ανθρώπων.

Ο Καιρός ήταν συννεφιασμένος και η θερμοκρασία στους 15 βαθμούς.Πήρα το ταξί με κατεύθυνση το κεντρο...